W przypadku udaru niedokrwiennego (ok. 80% przypadków choroby to udary tego rodzaju) dostępna jest skuteczna terapia. Decydujące znaczenie dla zastosowania skutecznego leczenia ma szybkie rozpoznanie objawów choroby i natychmiastowe wezwanie pogotowia. W przypadku osób, u których rozpoznano udar mózgu jak najszybsze (do 4,5 godzin) zastosowanie leków rozpuszczających skrzep hamujący w tętnicach mózgowych przepływ krwi odwraca katastrofalny przebieg schorzenia, a także zmniejsza, czasem do minimum, konsekwencje udaru. Jest to tzw. leczenie trombolityczne. Należy podkreślić raz jeszcze, że można je zastosować jedynie do 4,5 godziny od wystąpienia udaru, dlatego tak ważne jest szybkie rozpoznanie objawów i niezwłoczne przewiezienie chorego do szpitala z oddziałem udarowym, w którym się je stosuje.

Ważne jest również niezwłoczne rozpoczęcie rehabilitacji. Najlepiej już w pierwszej dobie od wystąpienia choroby można rozpoczynać ostrożne ćwiczenia.

Nie wolo zapominać o podejmowaniu wszelkich działań profilaktycznych, eliminujących lub redukujących czynniki ryzyka mogące prowadzić do wystąpienia udaru mózgu. Udar mózgu jest największym zagrożeniem zdrowia i życia dla osób z migotaniem przedsionków, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia udaru u tych chorych, pacjenci z migotaniem przedsionków powinni przyjmować leki przeciwzakrzepowe, które redukują ryzyko wystąpienia udaru.

Traktowanie udaru mózgu jako stanu bezpośredniego zagrożenia życia, podobnie jak w przypadku zawału serca, pozwala na osiągnięcie znacznie lepszych wyników leczenia. Dynamicznie rozwijająca się sieć Oddziałów Udarowych w Polsce znacznie poprawia sytuację tej grupy chorych, jednakże konieczne są wielokierunkowe, intensywne działania informacyjne i profilaktyczne. W ramach tych działań zachęcamy do pobrania i zapoznania się ze znajdującymi się na stronie materiałami edukacyjnymi.