Cukrzyca typu 2 ma długi, bezobjawowy okres wprowadzający, zwany stanem przedcukrzycowym. W naturalnym przebiegu cukrzycy typu 2 obserwuje się początkowo zaburzenia metabolizmu glukozy pod postacią nieprawidłowej tolerancji glukozy. Już w tym okresie może dojść do rozwoju powikłań cukrzycy, które w miarę upływu czasu i złej kontroli glikemii będą się rozwijały.

W przebiegu obu typów cukrzycy rozwijają się ostre i przewlekłe powikłania choroby. W cukrzycy typu 1. pierwsze objawy powikłań obserwuje się mniej więcej po 5 latach trwania choroby. Natomiast w cukrzycy typu 2. powikłania są już obecne w momencie diagnozy, co wynika z opóźnionego rozpoznawania choroby. Dlatego w leczeniu cukrzycy zawsze uwzględnia się jej powikłania - tym bardziej, że niejednokrotnie zagrażają one życiu pacjenta. Poza tym są przyczyną innych współtowarzyszących chorób, szczególnie chorób układu sercowo-naczyniowego, w tym choroby niedokrwiennej serca,  i jej najgorszych form, czyli zawałów mięśnia sercowego i zgonów sercowych. Należy zatem pamiętać, iż właściwe leczenie cukrzycy zapobiega powstawaniu jej powikłań.