ZDROWIE PRZEWODU POKARMOWEGO

Integralność strukturalna przewodu pokarmowego to fundament zdrowia i produkcyjności drobiu, który decyduje o wielu ważnych czynnikach w produkcji, takich jak przyrosty, wykorzystanie paszy, jakość tuszek i bezpieczeństwo żywności. Wiele mikroorganizmów patogennych dla ptaków może zaburzać fizjologiczne procesy trawienia i powodować szereg objawów, spowalniając rozwój ptaków i powodując straty ekonomiczne. Dawniej uważano, że to bakterie i pasożyty były głównymi przyczynami chorób jelit u drobiu, jednak w ostatnich dziesięcioleciach coraz większą uwagę zaczęto zwracać również na rolę wirusów. Obecnie producenci drobiu oczekują skutecznych rozwiązań pozwalających na kontrolę ważnych chorób przewodu pokarmowego ptaków, które jednocześnie pozwolą przestrzegać zmieniających się przepisów prawa i odpowiadać na ewoluujące potrzeby konsumentów.

Wpływ chorób na zdrowie jelit

Choroby jelit u drobiu mogą być wyzwaniem diagnostycznym i terapeutycznym, ponieważ w ich rozwój uwikłanych jest wiele patogenów, a różne choroby przejawiają się podobnymi objawami klinicznymi, takimi jak spowolnienie przyrostów lub nieprawidłowy rozwój, słabe wykorzystanie paszy, wzrost pobrania wody, biegunka i zapalenie jelit. Śmiertelność jest bardzo zróżnicowana. Często występuje podkliniczna postać choroby, która jednak nadal wpływa negatywnie na wskaźniki produkcyjne. Co więcej, niektóre mikroorganizmy, np. Salmonella czy Campylobacter, nie są na ogół chorobotwórcze dla drobiu, ale mogą powodować ciężkie zachorowania u ludzi wskutek spożycia skażonego pożywienia. Większość patogenów rozprzestrzenia się poprzez kał i drogą doustną, więc higiena oraz mycie i dezynfekcja są bardzo ważne w kontroli chorób.

Zakażenie salmonellą (salmonelloza)

Salmonelloza wywoływana przez bakterie Salmonella spp. to jedna z najważniejszych zoonoz, która przenosi się na ludzi poprzez surowe produkty pochodzenia zwierzęcego, w tym mięso drobiowe. Ta duża grupa bakterii bytuje w jelitach u wielu gatunków zwierząt. Największe znaczenie mają Salmonella enterica serowar Enteritidis oraz Salmonella enterica serowar Typhimurium, ponieważ są to dwa główne serowary uwikłane w etiologię choroby u ludzi. 

Krwotoczne zapalenie jelit indyków ( Hemorraghic enteritis- HE )

Chorobę wywołuje adenowiruswirus , który ma silne właściwości immunosupresyjne, co ma istotny wpływ na wtórne infekcje patogenami warunkowo chorobotwórczymi ( E.Coli ).  Z powodu różnej patogenności wirusa oraz odmiennych czynników środowiskowych  objawy kliniczne różnią się między stadami. Wirus HE atakuje indyki powyżej 4 tygodnia życia ( młode ptaki są chronione przez przeciwciała matczyne ). Choroba w stadzie może mieć charakter ostry (śmiertelność dochodząca do 60 %,krew na piórach , bladość tuszek  ),  jak i przewlekły ( znikoma śmiertelność , osowiałość, apatia, odchody koloru ciemnego ). Źródłem zakażenia najczęściej bywają zanieczyszczona woda, pasza, ściółka, sprzęt znajdujący się na terenie fermy a służący do obsługi ptaków.  Wirus HE wykazuje dużą oporność na  czynniki środowiskowe i podstawowe środki czystości.

W diagnostyce różnicowej należy uwzględnić  chorobę Mareka, salmonellozę, kolibakteriozę kokcydiozę a także retikuloendoteliozę.