Nadciśnienie tętnicze - diagnostyka

U większości chorych do wykrycia nadciśnienia tętniczego dochodzi przypadkowo i zazwyczaj budzi to zdziwienie lub niepokój. Objawami sugerującymi rozwój nadciśnienia tętniczego są: bóle głowy, zaburzenia snu, łatwe męczenie się. Aby wcześnie rozpoznać nadciśnienie tętnicze należy przynajmniej 1 raz w roku mierzyć ciśnienie tętnicze.

• Istotnym elementem jest samokontrola ciśnienia tętniczego w domu, aptece lub gabinecie zabiegowym w poradni rejonowej.

U każdego chorego ze zdiagnozowanym nadciśnieniem tętniczym należy wykonać niezbędne badania dodatkowe: badania krwi z oznaczeniem morfologii, kreatyniny, sodu, potasu, kwasu moczowego, glukozy, cholesterolu całkowitego, frakcji LDL i HDL oraz triglicerydów, moczu, EKG, RTG klatki piersiowej, a także badanie dna oka.

Wysokość ciśnienia tętniczego mierzy się za pomocą aparatu zwanego sfigmomanometrem. Obecnie coraz rzadziej spotykany jest u lekarza aparat rtęciowy (wycofywany przez SANEPID ze względu na zawartość rtęci), a częściej elektroniczny lub sprężynowy. Aby pomiar ciśnienia krwi był prawidłowy powinien być wykonany w pozycji siedzącej. Pacjent powinien być po około 5 minutowym odpoczynku, przeciwwskazane jest palenie papierosów, picie kawy lub zażywanie innych substancji stymulujących. Ważnym elementem jest samokontrola i samodzielne, prawidłowe wykonywanie pomiarów ciśnienia tętniczego przez pacjenta w warunkach domowych.