Lepsze wyniki w przypadku wystąpienia poważnego krwawienia u pacjentów przyjmujących lek przeciwkrzepliwy eteksylan dabigatranu w porównaniu z pacjentami otrzymującymi warfarynę

  • W analizie typu post-hoc wykazano lepsze rokowanie dotyczące przeżycia po poważnym krwawieniu w przypadku pacjentów z migotaniem przedsionków otrzymujących dabigatran w porównaniu z pacjentami przyjmującymi warfarynę.
  • Pacjenci przyjmujący dabigatran spędzili również mniej czasu na oddziale intensywnej opieki medycznej niż pacjenci otrzymujący warfarynę.
  • Wyniki uzyskano przy braku antidotum, gdyż analizowane zdarzenia dotyczące krwawień leczono z wykorzystaniem standardowych metod dostępnych obecnie w warunkach klinicznych.
  • Te dane pochodzące z krytycznych sytuacji klinicznych popierają profil bezpieczeństwa dabigatranu jako alternatywy dla warfaryny.

Ingelheim, Niemcy, 7 października 2013 r. — Leki przeciwkrzepliwe to niezbędne środki umożliwiające zapobieganie powstawaniu niebezpiecznych zakrzepów, które mogą powodować niszczycielskie udary niedokrwienne mózgu w przypadku pacjentów z migotaniem przedsionków lub zagrażający życiu zator tętnicy płucnej u pacjentów z żylną chorobą zakrzepowo-zatorową1,2. Znanym możliwym powikłaniem wynikającym ze stosowania wszystkich leków przeciwkrzepliwych jest zwiększone ryzyko krwawień3. W tym badaniu naukowym wykazano, że stosowanie istniejących strategii postępowania w przypadku wystąpienia poważnego krwawienia skutkuje lepszymi wynikami u pacjentów przyjmujących dabigatran w porównaniu z pacjentami otrzymującymi warfarynę, nawet mimo braku swoistego antidotum4.

W analizie typu post-hoc pięciu badań fazy III porównano metody postępowania i wyniki w przypadku zdarzeń obejmujących poważne krwawienia u pacjentów przyjmujących eteksylan dabigatranu w porównaniu z pacjentami otrzymującymi warfarynę. Wyniki te zostały właśnie opublikowane w internetowej wersji czasopisma Circulation. W analizie wykazano, że śmiertelność w ciągu 30 dni (wystąpienie zgonu w ciągu miesiąca) związana z poważnym krwawieniem u pacjentów z migotaniem przedsionków wymagających długoterminowego leczenia, w badaniu RE-LY® była istotnie niższa w przypadku dabigatranu w porównaniu z warfaryną. Dodatkowo pacjenci otrzymujący dabigatran byli w stanie opuścić oddział intensywnej opieki medycznej wcześniej niż pacjenci przyjmujący warfarynę4.

W przypadku wystąpienia w trakcie analizowanych badań poważnego krwawienia pacjenci byli leczeni z wykorzystaniem standardowych strategii i opcji terapeutycznych dostępnych obecnie w warunkach klinicznych, zarówno w przypadku podawania dabigatranu, jak i warfaryny4. Te lepsze wyniki uzyskiwane w przypadku poważnego krwawienia, nawet przy braku swoistego antidotum, stanowią kluczowe poparcie korzystnego profilu korzyści do ryzyka dabigatranu.

„Stwierdziliśmy, że w przypadku pacjentów z migotaniem przedsionków, u których w trakcie leczenia wystąpiło poważne krwawienie, osiągano lepsze wyniki w sytuacji stosowania dabigatranu w porównaniu z podawaniem warfaryny” — mówi profesor Sam Schulman, Oddział Hematologii i Chorób Zakrzepowo-Zatorowych, Uniwersytet McMaster, Kanada. „Otuchy dodaje fakt, że istniejące standardowe strategie, takie jak przerwanie podawania leku i przetoczenie krwi, działają równie dobrze w przypadku leczenia z użyciem dabigatranu, co w sytuacji stosowania warfaryny, o ile nie lepiej”.

W analizie stwierdzono również, że w przypadku pacjentów, u których w czasie leczenia z użyciem dabigatranu wystąpiło poważne krwawienie, istniało zwykle wyższe ryzyko w punkcie początkowym badania w porównaniu z pacjentami z poważnym krwawieniem w czasie stosowania warfaryny — pacjenci otrzymujący dabigatran byli starsi, cechowali się gorszą czynnością nerek i częściej prowadzono u nich leczenie towarzyszące z użyciem aspiryny lub niesteroidowych leków przeciwzapalnych4.

W analizie typu post-hoc skumulowanych danych uwzględniono dane pochodzące z pięciu długoterminowych badań fazy III, w tym z badania RE-LY® o zasadniczym znaczeniu, w którym porównywano stosowanie dabigatranu z warfaryną w profilaktyce udaru mózgu u pacjentów z niezastawkowym migotaniem przedsionków, oraz z badań dotyczących leczenia doraźnego/profilaktyki wtórnej żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ŻChZZ). Badania te trwały od 6 do 36 miesięcy i objęły 27 419 pacjentów. Najważniejsze wyniki są następujące4:

  • Niższa śmiertelność w ciągu 30 dni w przypadku wystąpienia pierwszego poważnego krwawienia u pacjentów z migotaniem przedsionków w łączonej grupie terapeutycznej otrzymującej dabigatran w porównaniu z grupą otrzymującą warfarynę (iloraz szans 0,56; p = 0,009).
  • Po połączeniu wyników dla wszystkich wskazań i ich skorygowaniu dane wykazały silny trend niższej śmiertelności w przypadku stosowania dabigatranu w porównaniu z warfaryną (iloraz szans 0,66; p = 0,051).
  • Krótszy o jeden dzień pobyt na oddziale intensywnej opieki medycznej konieczny w przypadku pacjentów otrzymujących dabigatran (wartość średnia 1,6 nocy) w porównaniu z pacjentami przyjmującymi warfarynę (wartość średnia 2,7 nocy; p = 0,01).
  • W większości przypadków poważnych krwawień stosowano głównie leczenie podtrzymujące z wykorzystaniem standardowych metod klinicznych. Do najczęściej stosowanych metod należały przetoczenia krwi i osocza.
„Te wyniki to ważne i uspokajające informacje zarówno dla lekarzy, jak i pacjentów” — stwierdził prof. Klaus Dugi, wiceprezes firmy Boehringer Ingelheim ds. medycznych. „Potwierdzają one, że nawet przy braku swoistego antidotum, w przypadku stosowania istniejących standardowych strategii postępowania, pacjenci mogą oczekiwać lepszych wyników w sytuacji wystąpienia poważnego krwawienia podczas stosowania dabigatranu w porównaniu z warfaryną”.
Pozytywny profil korzyści do ryzyka dabigatranu znajduje odzwierciedlenie w ocenach bezpieczeństwa dokonywanych przez organy regulacyjne, w tym Europejską Agencję Leków (EMA) oraz amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (FDA)5,6. Najnowszy raport FDA obejmuje wyniki programu Mini-Sentinel, które wskazują, że częstość występowania epizodów krwawienia związanego z nowym zastosowaniem dabigatranu nie jest wyższa niż częstość epizodów krwawienia związanych z nowym zastosowaniem warfaryny. Łączna częstość występowania epizodów krwawienia wewnątrzczaszkowego lub krwawienia do przewodu pokarmowego (na 100 000 dni ryzyka) była od 1,8 do 2,6 razy wyższa u nowych pacjentów leczonych warfaryną w porównaniu z nowymi pacjentami przyjmującymi dabigatran6.
Eteksylan dabigatranu jest obecnie zarejestrowany w wielu krajach do stosowania w profilaktyce udaru mózgu u pacjentów z migotaniem przedsionków oraz w pierwotnej profilaktyce ŻChZZ po całkowitej endoprotezoplastyce stawu biodrowego lub kolanowego7. Bogate doświadczenie rynkowe — ponad 2 miliony pacjento-lat we wszystkich zatwierdzonych wskazaniach — stawia dabigatran na pierwszym miejscu wśród nowych doustnych leków przeciwkrzepliwych8.

INFORMACJE DODATKOWE

Eteksylan dabigatranu

Dabigatran jest zatwierdzony w ponad 100 krajach na całym świecie8. Zarejestrowano go w celu stosowania w profilaktyce udaru mózgu i zatorowości systemowej u pacjentów z niezastawkowym migotaniem przedsionków oraz w pierwotnej profilaktyce żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u osób przechodzących całkowitą endoprotezoplastykę stawu biodrowego lub kolanowego7.

Eteksylan dabigatranu — bezpośredni inhibitor trombiny (DTI)9 — był pierwszym lekiem z nowej generacji bezpośrednio działających doustnych leków przeciwkrzepliwych stanowiących odpowiedź na istotne, niezaspokojone dotąd potrzeby medyczne w zakresie profilaktyki oraz leczenia ostrych i przewlekłych chorób zakrzepowo-zatorowych.

Silne działanie przeciwzakrzepowe bezpośrednich inhibitorów trombiny wynika ze swoistego blokowania aktywności trombiny (zarówno wolnej, jak i związanej ze skrzepem) — głównego enzymu uczestniczącego w procesie tworzenia zakrzepów (skrzepliny). W przeciwieństwie do leków z grupy antagonistów witaminy K, które działają w sposób zmienny poprzez różne czynniki krzepnięcia, eteksylan dabigatranu wykazuje skuteczne, przewidywalne i stałe działanie przeciwkrzepliwe z niewielkim potencjałem interakcji z innymi lekami, bez jakichkolwiek interakcji z produktami spożywczymi oraz bez konieczności rutynowego monitorowania krzepliwości czy dostosowywania dawek.

Boehringer Ingelheim

Referencje

  1. Marini C, et al. From a Population-Based Study Contribution of Atrial Fibrillation to Incidence and Outcome of Ischemic Stroke: Results From a Population-Based Study. Stroke. 2005;36:1115-9.
  2. Aguilar MI, Hart R. Oral anticoagulants for preventing stroke in patients with non-valvular atrial fibrillation and no previous history of stroke or transient ischemic attacks. Cochrane Database of Syst Rev. 2005;(3):CD001927.
  3. Levine MN, et al. Hemorrhagic complications of anticoagulant treatment. Chest. 2001;119(1,Suppl.):108S–21S.
  4. Majeed A, et al. Management and outcomes of major bleeding during treatment with dabigatran or warfarin. Circulation. 2013; published online before print September 30 2013, doi:10.1161/CIRCULATIONAHA.113.00233
  5. European Medicines Agency Press release - 25 May 2012: EMA/337406/2012. European Medicines Agency updates patient and prescriber information for dabigatran.http://www.ema.europa.eu/ema/index.jsp?curl=pages/news_and_events/news/2012/05/news_detail_001518.jsp&mid=WC0b01ac058004d5c1 Last accessed 7 October 2013.
  6. FDA Drug Safety Communication: Update on the risk for serious bleeding events with the anticoagulant dabigatran – 2 November 2012 http://www.fda.gov/Drugs/drugsafety/ucm326580.htm Last accessed 7 October 2013.
  7. European Summary of Product Characteristics, 2013.
  8. Boehringer Ingelheim data on file.
  9. Di Nisio M, et al. Direct thrombin inhibitors. N Engl J Med. 2005;353:1028-40.