Stanowisko FDA opublikowane w czasopiśmie New England Journal of Medicine umacnia bezpieczeństwo eteksylanu dabigatranu

Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) stwierdziła, że częstość występowania krwawienia związanego z nowym zastosowaniem leku eteksylanu dabigatranu nie jest wyższa niż częstość występowania krwawienia związanego z nowym zastosowaniem warfaryny1,2

Ingelheim, Niemcy, 26 marca 2013 r. – W stanowisku opublikowanym w czasopiśmie New England Journal of Medicine1amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) twierdzi, że po przeprowadzonej w listopadzie 2012 r. ocenie w ramach programu Mini-Sentinel2, zalecenia dotyczące eteksylanu dabigatranu nie ulegają zmianie. FDA stwierdziła, że częstość występowania epizodów krwawienia związanego z nowym zastosowaniem dabigatranu nie jest wyższa niż krwawienia związanego z nowym zastosowaniem warfaryny, co jest zgodne z obserwacjami z kluczowego badania RE-LY®.1,2,3,4 W dniu 13 marca 2013 r. stanowisko to zostało opublikowane w wydaniu internetowym czasopisma NEJM. 1

W programie Mini-Sentinel oceniono nowe dane dotyczące ryzyka poważnego krwawienia związanego ze stosowaniem leków przeciwzakrzepowych: dabigatranu i warfaryny. FDA przebadała częstości występowania krwawienia żołądkowo-jelitowego (ang. gastrointestinal bleeding, GIH) oraz krwotoku wewnątrzczaszkowego (ang. intracranial hemorrhage, ICH) u nowych pacjentów stosujących dabigatran w porównaniu z nowymi pacjentami zażywającymi warfarynę. Ocena została przeprowadzona na podstawie danych ubezpieczeniowych oraz administracyjnych z trwającego obecnie pilotażowego programu Mini-Sentinel w ramach Inicjatywy Sentinel prowadzonej przez FDA.

W ocenie z listopada 2012 r. w ramach programu Mini-Sentinel FDA stwierdziła, że: „Dla populacji w programie Mini-Sentinel łączna częstość występowania (zdarzeń ICH oraz GIH na 100 000 dni ryzyka) wynosiła 1,8 do 2,6 razy więcej dla nowych pacjentów zażywających warfarynę w porównaniu z nowymi pacjentami stosującymi dabigatran”2 oraz, że: „Dabigatran stosowany zgodnie ze wskazaniami wywołuje istotny korzystny wpływ leczniczy”.2

Jest dla nas zachętą, że ten artykuł opublikowany w czasopiśmie New England Journal of Medicine stanowi istotny argument w odniesieniu do bezpieczeństwa dabigatranu, jeszcze raz potwierdzając wyniki przełomowego badania RE-LY® i istotny korzystny wpływ leczniczy dabigatranu przy stosowaniu zgodnie ze wskazaniami” - powiedział profesor Klaus Dugi, starszy wiceprezes korporacji ds. medycznych w firmie Boehringer Ingelheim.

INFORMACJE DODATKOWE

Eteksylan dabigatranu

Eteksylan dabigatranu to pierwszy z nowej generacji doustnych leków przeciwzakrzepowych – bezpośrednich inhibitorów trombiny (DTI)5 odpowiadających na istotne, niezaspokojone dotąd potrzeby w zakresie profilaktyki i leczenia ostrych i przewlekłych chorób zakrzepowo-zatorowych.

Silne działanie przeciwzakrzepowe bezpośrednich inhibitorów trombiny jest uzyskiwane poprzez swoiste blokowanie aktywności trombiny (zarówno wolnej, jak i związanej ze skrzepem) — głównego enzymu uczestniczącego w procesie tworzenia zakrzepów. W przeciwieństwie do antagonistów witaminy K, które w sposób zmienny wpływają na różne czynniki krzepnięcia, eteksylan dabigatranu zapewnia efektywne, przewidywalne i stałe działanie przeciwkrzepliwe, z niewielkim potencjałem dla interakcji z innymi lekami i bez interakcji z produktami spożywczymi oraz bez konieczności rutynowego monitorowania aktywności układu krzepnięcia lub modyfikacji dawki.

Doświadczenie kliniczne związane ze stosowaniem dabigatranu przewyższa doświadczenia zebrane dla wszystkich innych nowych doustnych leków przeciwzakrzepowych. Wynosi ono ponad 1,4 miliona pacjentolat we wszystkich zatwierdzonych wskazaniach do stosowania w ponad 80 krajach na całym świecie.6

Jeden pacjentorok oznacza leczenie jednego pacjenta przez okres roku (365 dni). Wyrażenie doświadczenia klinicznego w pacjentolatach zapewnia bardziej realistyczną ocenę doświadczenia niż sama liczba leczonych pacjentów bez odniesienia do czasu trwania leczenia w poszczególnych przypadkach.

Badanie RE-LY®

Badanie RE-LY® (Randomized Evaluation of Long term anticoagulant therapY) było ogólnoświatowym badaniem fazy III typu PROBE (ang. prospective, randomized, open-label with blinded endpoint evaluation – badanie prospektywne, randomizowane, otwarte, z zaślepieniem oceny punktów końcowych) z udziałem 18 113 pacjentów w ponad 900 ośrodkach w 44 krajach, w którym porównywano dwie stałe dawki eteksylanu dabigatranu, doustnego bezpośredniego inhibitora trombiny (110 mg i 150 mg 2x/d), obie podawane w warunkach zaślepienia, z leczeniem warfaryną podawaną w sposób otwarty (INR 2,0-3,0; mediana TTR 67%).7).3,4 Mediana czasu obserwacji w ramach badania wynosiła 2 lata, a minimalny czas obserwacji – 1 rok.3

Głównym punktem końcowym badania było wystąpienie udaru mózgu (w tym krwotocznego) lub zatoru w krążeniu systemowym. Drugorzędowe punkty końcowe obejmowały: zgon niezależnie od przyczyny, wystąpienie udaru mózgu (w tym krwotocznego), zator w krążeniu systemowym, zatorowość płucną, ostry zawał mięśnia sercowego oraz zgon z przyczyn sercowo-naczyniowych (w tym z powodu krwawienia).3

W porównaniu z dobrze kontrolowanym leczeniem warfaryną dla eteksylanu dabigatranu wykazano: 3,4

  • istotne zmniejszenie ryzyka udaru mózgu i zatoru w krążeniu systemowym - dla dawki 150 mg 2x/d;
  • podobną częstość występowania udaru mózgu/zatoru w krążeniu systemowym - dla dawki 110 mg 2x/d;
  • istotnie niższą częstość występowania poważnych krwawień - dla dawki 110 mg 2x/d i podobną częstość występowania - dla dawki 150 mg 2x/d;
  • istotnie niższą częstość występowania epizodów krwawienia wewnątrzczaszkowego lub zagrażającego życiu - dla obu dawek;
  • istotne zmniejszenie śmiertelności z przyczyn naczyniowych - dla dawki 150 mg 2x/d.

Profilaktyka udaru mózgu u pacjentów z migotaniem przedsionków

Migotanie przedsionków to najczęstsze trwałe zaburzenie rytmu pracy serca8, obserwowane u 1 z 4 osób w wieku powyżej 40 lat8. U osób z migotaniem przedsionków częściej dochodzi do zakrzepów krwi, co pięciokrotnie zwiększa ryzyko wystąpienia udaru mózgu.9 Każdego roku udary związane z migotaniem przedsionków występują u około 3 milionów osób na całym świecie.10,11 Są one na ogół ciężkie i wiążą się z podwyższonym prawdopodobieństwem zgonu (20%) lub niepełnosprawności (60%).12

Udar niedokrwienny mózgu jest najczęstszym typem udaru związanego z migotaniem przedsionków i stanowi 92% udarów u pacjentów z migotaniem przedsionków, często prowadząc do ciężkiego wyniszczenia.13 Odpowiednie leczenie przeciwzakrzepowe może pomóc w zapobieganiu różnym typom udarów związanych z migotaniem przedsionków i poprawić ogólne rokowanie pacjentów.14 Eteksylan dabigatranu stosowany w dawce 150mg 2x/d jest jedynym nowym doustnym lekiem przeciwzakrzepowym, w przypadku którego w badaniu podstawowym w porównaniu z warfaryną wykazano statystycznie istotną i klinicznie znaczącą redukcję udarów, zarówno niedokrwiennych, jak i krwotocznych.3,4 Ponadto leczeniem dabigatranem wiąże się z ponad dwukrotnie niższą częstością występowania krwotoku wewnątrzczaszkowego prowadzącego do zgonu i nieprowadzącego do zgonu, który jest najczęstszym i najmocniej okaleczającym powikłaniem leczenia przeciwzakrzepowego.15,16

Na całym świecie AF stanowi niezwykle kosztowny problem z punktu widzenia zdrowia publicznego; roczne koszty jego leczenia wynoszą 6,65 mld dolarów w USA i ponad 6,2 mld euro w Europie.17, 18 Biorąc pod uwagę, że udary związane z migotaniem przedsionków są coraz cięższe, daje to wyższy roczny bezpośredni koszt leczenia pacjenta.19 Całkowite obciążenie społeczne z powodu udaru związanego z migotaniem przedsionków sięga 13,5 miliarda euro rocznie w samej tylko Unii Europejskiej.20

Boehringer Ingelheim

Referencje

  1. Ross Southworth M, et al. Dabigatran and postmarketing reports of bleeding. New Eng J Med. 2013; DOI: DOI: 10.1056/NEJMp1302834. Available at: http://www.theheart.org/viewDocument.do?document=http%3A%2F%2Fwww.nejm.org
  2. Food and Drug Administration FDA Drug Safety Communication: Update on the risk for serious bleeding events with the anticoagulant Pradaxa. Viewed March 2013. Available at http://www.fda.gov/Drugs/DrugSafety/ucm326580.htm
  3. Connolly SJ, et al. Dabigatran versus warfarin in patients with atrial fibrillation. N Engl J Med. 2009;361:1139-51.
  4. Connolly SJ, et al. Newly identified events in the RE-LY® trial. N Engl J Med. 2010;363(19):1875-76.
  5. Di Nisio M, et al. Direct thrombin inhibitors. N Engl J Med 2005;353:1028-40.
  6. Boehringer Ingelheim data on file.
  7. Pradaxaâ European Summary of Product Characteristics. Available at:  http://www.emea.europa.eu/docs/en_GB/document_library/EPAR_-_Product_Information/human/000829/WC500041059.pdf
  8. Lloyd-Jones DM, et al. Lifetime risk for development of atrial fibrillation: the Framingham Heart Study. Circulation. 2004;110:1042-6.
  9. Camm JA, et al. 2012 focussed update of the ESC Guidelines for the management of atrial fibrillation.European Heart Journal. 2012;33:2719-41.
  10. Atlas of Heart Disease and Stroke, World Health Organization, September 2004. Viewed March 2013 at http://www.who.int/cardiovascular_diseases/en/cvd_atlas_15_burden_stroke.pdf
  11. Camm JA, et al. Guidelines for the management of atrial fibrillation. European Heart Journal. 2010;31:2369–429
  12. Gladstone DJ, et al. Potentially Preventable Strokes in High-Risk Patients With Atrial Fibrillation Who Are Not Adequately Anticoagulated. Stroke. 2009;40:235-240.
  13. Andersen KK, et al. Hemorrhagic and ischemic strokes compared: stroke severity, mortality, and risk factors.Stroke. 2009;40:2068−72.
  14. Aguilar MI, Hart R. Oral anticoagulants for preventing stroke in patients with non-valvular atrial fibrillation and no previous history of stroke or transient ischemic attacks. Cochrane Database of Systematic Reviews. 2005, Issue 3. Art. No.: CD001927.
  15. Hart RG, et al. Intracranial hemorrhage in atrial fibrillation patients during anticoagulation with Warfarin or Dabigatran: The RE-LY® Trial. Stroke. 2012;43(6):1511-17.
  16. Fang MC, et al. Death and disability from warfarin-associated intracranial and extracranial hemorrhages. Am J Med. 2007;120:700–5.
  17. Coyne KS, et al. Assessing the direct costs of treating nonvalvular atrial fibrillation in the United States. Value Health 2006;9:348-56.
  18. Ringborg A, et al. Costs of atrial fibrillation in five European countries: results from the Euro Heart Survey on atrial fibrillation. Europace 2008;10:403-11.
  19. Brüggenjürgen B, et al. The impact of atrial fibrillation on the cost of stroke: the Berlin acute stroke study. Value Health 2007;10:137-43.
  20. Fuster V, et al. ACC/AHA/ESC 2006 Guidelines for the management of patients with atrial fibrillation – executive summary. Circulation. 2006;114:700-52.