Z ankiety przeprowadzonej wśród lekarzy pulmonologów z różnych części świata wynika, że opóźniona diagnoza samoistnego włóknienia płuc ma negatywny wpływ na chorych ze względu na opóźnienie leczenia¹

Ingelheim, 8 października, 2015 — Nowe badanie ankietowe z udziałem ponad 400 pulmonologów z 10 państw wskazuje, że 88% lekarzy pulmonologów uważa, że opóźniona diagnoza samoistnego włóknienia płuc ma negatywny wpływ na stan chorych. 79% badanych stwierdziło, że opóźniona diagnoza skutkuje opóźnieniem w rozpoczęciu leczenia spowalniającego postęp choroby¹.

IPF to postępująca, zagrażająca życiu choroba płuc². Diagnostyka IPF jest trudnym zadaniem, które wymaga wykonania wielu specyficznych badań. Mediana czasu upływającego od wystąpienia pierwszych objawów do postawienia diagnozy plasuje się pomiędzy rokiem a dwoma latami^2,3,4. U około połowy chorych stawiana jest początkowo błędna diagnoza, ponieważ objawy tej choroby są podobne do innych chorób układu oddechowego, takich jak przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP), astma czy zastoinowa niewydolność serca⁴. Jednakże u 80% chorych na IPF występuje w płucach specyficzny, przypominający trzask rozpinanych rzepów dźwięk, który można usłyszeć za pomocą stetoskopu⁵.

Badanie pokazało, że spowolnienie postępu choroby uważane jest za największą korzyść wynikającą z rozpoczęcia leczenia w momencie diagnozy IPF (81%) oraz stanowi ono dla lekarza pulmonologa główny powód wyboru leczenia farmakologicznego IPF (78%). Poprawa jakości życia chorego była dla ankietowanych pulmonologów drugim co do ważności aspektem branym pod uwagę przy wyborze leczenia IPF (63%)¹.

Oprócz pytań na temat poglądów lekarzy pulmonologów na leczenie choroby w badaniu zawarto prośbę o spojrzenie na samoistne włóknienie płuc z perspektywy chorego, w tym w kontekście wpływu choroby na jego życie. Na pytanie, co z punktu widzenia chorego na IPF jest najważniejszym elementem wiedzy o wpływie choroby na swoje życie, 77% lekarzy pulmonologów odpowiedziało, że jest to „znajomość dostępnych możliwości leczenia IPF”, a 68% respondentów odpowiedziało, że jest to „świadomość, że ta choroba jest nieprzewidywalna, a stan chorego może ulegać nagłym i niespodziewanych zmianom”.

Na pytanie o aspekty samoistnego włóknienia płuc mające największy wpływ na życie chorego 54% lekarzy wskazało duszność, 21% — pogorszenie czynności płuc, a 13% — zaostrzenia choroby¹. Wraz z postępem choroby czynność płuc ulega stopniowemu i nieodwracalnemu pogorszeniu, co prowadzi do trudności w oddychaniu i obniżenia ilości tlenu dostarczanego do najważniejszych narządów⁶. Zaostrzenia choroby, czyli epizody ciężkiego pogorszenia czynności płuc, stanowią zagrożenie dla wszystkich chorych na IPF i mogą pojawić się w każdym momencie w czasie trwania choroby, bez ostrzeżenia czy znanej przyczyny⁷. Ciężkie zaostrzenia mogą mieć wpływ na przebieg choroby, doprowadzając często do śmierci chorego w ciągu kilku miesięcy. Są one przez to istotnym problemem terapeutycznym dla lekarzy pulmonologów prowadzących chorych na samoistne włóknienie płuc⁸.

— Dla mnie jako osoby, która codziennie rozmawia z chorymi na samoistne włóknienie płuc, jest to fascynujące móc dowiedzieć się, w jaki sposób lekarze pulmonolodzy postrzegają wpływ choroby na  osoby nią dotknięte i co uważają za najistotniejsze oraz w jaki sposób podejmują decyzje terapeutyczne — powiedziała Dagmar Kauschka, Przewodnicząca niemieckiej organizacji na rzecz chorych Lungenfibrose e.V. — Wkładamy dużo czasu i energii we wsparcie chorych na IPF, borykających się z codziennymi problemami takimi jak duszność czy zagrożenie zaostrzeniem choroby. Jednym z naszych celów jest wywalczenie stałego miejsca w terapii dla wsparcia dla chorego. Wyniki tego badania napawają nas optymizmem, ponieważ pokazuje ono, że lekarze pulmonolodzy są świadomi głównych problemów związanych z wpływem samoistnego włóknienia płuc na życie chorych.

Badanie przeprowadziła firma Kantar Health. Miało one charakter międzynarodowy. Respondenci odpowiadali na pytania przez internet w sierpniu 2015 r. W ankiecie wzięli udział uczestnicy z następujących 10 krajów: Francji, Włoch, Niemiec, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Polski, Szwecji, Brazylii, Kanady oraz Japonii. W badaniu wzięło udział łącznie 416 lekarzy pulmonologów. Przeprowadzenie ankiety sfinansowała firma Boehringer Ingelheim.

Samoistne włóknienie płuc (ang. IPF) to postępująca, zagrażająca życiu choroba płuc². Dane światowe^9,10 mówią, że IPF dotyka aż od 14 do 43 osób na 100 000 na całym świecie IPF charakteryzuje się postępującym bliznowaceniem tkanki płucnej i stopniową utratą czynności płuc^6,11. Powstawanie tkanki bliznowatej określa się mianem włóknienia. Z biegiem czasu zgrubienie i sztywnienie tkanki w procesie włóknienia doprowadza do utraty zdolności płuc do pochłaniania i transportowania tlenu do krążenia, a najważniejsze narządy nie otrzymują dostatecznej ilości tlenu⁶. Przez to osoby z IPF odczuwają duszność, mają suchy kaszel i często doświadczają problemów z wykonywaniem codziennych fizycznych czynności¹². Ciężkie zaostrzenie samoistnego włóknienia płuc określane jest jako gwałtowne pogorszenie stanu chorego w ciągu kilku dni lub tygodni. Incydenty takie mogą występować w każdym momencie przebiegu choroby, nawet przy jej pierwszym wystąpieniu⁷. Wszyscy pacjenci z IPF są narażeni na ciężkie zaostrzenia tej choroby⁷.

Więcej informacji na temat samoistnego włóknienia płuc można uzyskać w Centrum Informacyjnym firmy Boehringer Ingelheim pod adresem: http://newscentre.boehringer-ingelheim.com/muc/events/ERS_2015/IPF_Backgrounder.html

Aplikację IPF Sound Challenge, zawierającą ćwiczenia polegające na identyfikowaniu różnych chorób układu oddechowego, w tym samoistnego włóknienia płuc, można pobrać bez opłat z następujących źródeł:

Itunes:  https://itunes.apple.com/la/app/ipf-sound-challenge/id907095917?mt=8

Google Play: https://play.google.com/store/apps/details?id=com.ipf.app&hl=en_GB

Grupa Boehringer Ingelheim jest jedną z 20 wiodących firm farmaceutycznych na świecie. Działa globalnie za pośrednictwem 146 podmiotów zależnych i zatrudnia ponad 47.700 pracowników. Prowadzi prace badawczo-rozwojowe, produkcję i sprzedaż innowacyjnych produktów leczniczych o wysokiej wartości terapeutycznej, przeznaczonych do stosowania w medycynie i weterynarii. Firma, założona w roku 1885 pozostaje nieprzerwanie własnością rodziny Boehringer, a jej centrala zlokalizowana jest w Ingelheim w Niemczech.

Głównym elementem kultury Boehringer Ingelheim jest zobowiązanie do działań zgodnych z zasadami odpowiedzialności społecznej. Trwałym fundamentem działalności firmy jest zaangażowanie w projekty społeczne, jakim jest np globalny projekt Making More Health, opieka nad pracownikami i ich rodzinami oraz zapewnianie wszystkim pracownikom równych szans. Współpraca i wzajemny szacunek oraz ochrona środowiska i zrównoważony rozwój stanowią nieodłączną część wszystkich przedsięwzięć firmy Boehringer Ingelheim.

W 2014 roku firma Boehringer Ingelheim odnotowała przychody netto ze sprzedaży w wysokości około 13,3 mld euro. 19,9% wartości przychodów netto zainwestowane zostało w badania i dalszy  rozwój.

Więcej informacji na stronie  www.boehringer-ingelheim.com