Choroba wywoływana przez tego wirusa jest określana jako zespół rozrodczo-oddechowy świń. Jak wskazuje na to jej nazwa, powoduje niewydolność oddechową i objawy ze strony układu oddechowego u świń.

U loch może wywoływać późne poronienia, jeżeli zwierzę nie zetknęło się nigdy z omawianym patogenem. W przypadku endemicznego przebiegu choroby zakażenie może spowodować zwiększenie liczby narodzin zmumifikowanych, martwych i słabych prosiąt lub zwiększenie wskaźnika ponownych rui w stadzie. Lochy często nie wykazują dalszych objawów klinicznych choroby, jednak zakażenie bardziej wirulentnymi szczepami prowadzi do przebarwień uszu i ryja, niewielkiej gorączki i może również prowadzić do padnięć loch.

Objawy oddechowe, przede wszystkim utrudnione oddychanie, obserwuje się przede wszystkim u świń w pierwszym i drugim okresie tuczu. Mogą im towarzyszyć: jadłowstręt, senność, gorączka, zapalenie spojówek, obrzęk powiek oraz przebarwienia uszu i ryja. Zakażenie płuc wirusem PRRSV prowadzi do zwiększonego ryzyka wtórnego zakażenia. W stadzie choroba może powodować zwiększenie strat i nierównomierny wzrost grup tucznych.

Wirus PRRSV przenosi się w wyniku bezpośredniego kontaktu ze świniami, nasieniem, aerozolami, owadami i innymi materiałami zakaźnymi oraz za pośrednictwem zabiegów medycznych (np. używania niezmienianych igieł!).

Nie jest dostępne celowane leczenie zakażeń wirusem PRRS. Jedynym sposobem ograniczenia replikacji wirusa i objawów klinicznych w zakażonych stadach jest szczepienie profilaktyczne. Szczepienie jest również narzędziem stosowanym w ramach programów eliminacji i eradykacji choroby.